Terugkijkend op een hele toffe tijd!
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Nicole
11 Juni 2017 | Nederland, Woerdense Verlaat
Hi
I did it! Mijn semester in het buitenland zit erop. Ondertussen ben ik een weekje thuis. Op de 24e ben ik al vanuit Lillehammer vertrokken om nog een week met mijn ouders door Noorwegen heen te reizen. Dit was onwijs gaaf, we reden eerst vanuit Lillehammer naar Bergen, een weg van 400 kilometer. In Nederland zou je hier zo'n 4 uurtjes over doen, in Noorwegen is dit al snel 8 uur door de bergwegen, snelheidslimieten en ferries die je moet nemen. Maar wat een awesome uitzicht heb ik gehad vanuit de auto. Hierna zijn we een aantal dagen in Bergen geweest, hebben we de fjorden vanaf een boot gezien, het visserijmuseum, de Fløibanen en heb ik nog een avond en middag een aantal vrienden van school kunnen zien.
Na Bergen hebben we weer een hele dag gereden om de richting van Oslo op te gaan. We zijn uiteindelijk in Skien terecht gekomen, een klein stadje in het Zuiden van Noorwegen. Omdat de route ons zo'n 12 uur rond liet rijden waren we ook echt gebroken toen we hier aankwamen. De dag daarna zijn we het stadje even in geweest. Het was mooi maar niet heel erg bijzonder. Ik vond het vooral ook heel leuk om mama te kunnen laten zien waar ik de afgelopen maanden heb gewoond zodat zij ook een beeld had bij de verhalen die ik heb verteld. Papa was eind maart al samen met Mitchel op bezoek geweest. Op de 31e was het dan wel tijd om Noorwegen te verlaten.. Dit vond ik even erg moeilijk, maar ik kijk vooral terug op een geweldige tijd daar.
De laatste maand was erg druk maar ook heel erg leuk. Hieronder daar wat meer over.
Op zaterdag 6 mei werd de trip naar Oslo georganiseerd. We zijn om 8 uur met een grote groep studenten richting Oslo vertrokken. De busreis duurde al 2.5 uur maar was super gezellig met iedereen. We werden eerst bij Holmenkollen, de skischans- en biathlon arena van Oslo afgezet waar we wat informatie kregen. Na Holmenkollen werden we in het Vigelandspark in Oslo afgezet, een groot park dat bekend staat om de anatomisch correcte beelden die erin staan. Na een half uurtje rondgedwaald te hebben vertrok de bus weer die ons afzette voor het Nobelprijsgebouw aan de pier van de stad. Ook hier hadden we even wat tijd voor onszelf om voor lunch te zorgen. Het was prachtig weer, de eerste dag dat ik in korte mouwen heb kunnen lopen, en buiten eten was daarom ook zeker geen straf. De dag verder was heel relaxed, naar het fort gewandeld, het koninklijk paleis bezocht en de rest van de middag in het park doorgebracht midden in het stadscentrum met een ijsje. Aan het einde van de dag, net voordat de bus weer vertrok naar Lillehammer hebben we het dak van het operahuis nog beklommen wat een onwijs mooi uitzicht geeft over het water en de stad.
Alsof we op zaterdag nog niet genoeg gelopen hadden besloten we op zondag met een aantal klasgenoten een hike te maken in Lillehammer. 's Ochtends had ik eerst een meeting met mijn projectgroep voor Snowbusiness op school.. Fijn maar op zondag rijden er 's ochtends geen bussen dus liep ik eerst de 3 kilometer maar naar school. Na de meeting pakten we gezamenlijk de bus richting het Olympisch park waar we wederom zo gek waren om de skischans te beklimmen. 936 treden weer omhoog, maar het uitzicht verveeld gewoon niet. Voor de verandering gingen we nu niet weer naar beneden via de trap maar zijn we achter de schans het bos in gelopen waarbij we een beetje verdwaald raakten maar uiteindelijk wel de waterval hebben kunnen vinden. Deze hebben we gevolgd naar beneden. Het plan was om 2 uurtjes te hiken, uiteindelijk heeft het zo'n 4,5 uur geduurd en was ik rond 20 uur pas weer thuis. Dat is het leuke aan studeren met fotogekken, zij maken zoveel foto's dat alles langer duurt, maar dat je zelf bijna geen foto's meer hoeft te maken. Ook heel voordelig aangezien mijn telefoon constant vol is, door de andere foto's die erop staan.
Zoals elk jaar het gebruik is werd op 9 mei de international day gevierd op school. Dit betekend dat alle landen waar op dat moment internationale studenten vandaan komen worden gepresenteerd aan de Noorse studenten. Hierdoor veranderd de Glassgarden (grote hal in de school) in een markt waar alle landen te vinden zijn met traditionele gerechten en gebruiken om zoveel mogelijk Noorse studenten enthousiast te maken over het exchange programma tussen de scholen. Nederland was dit jaar ook van de partij en spoiler alert we wonnen ook nog eens de eerste prijs. In de weken daarvoor zijn we op zoek geweest naar typisch Nederlandse voorwerpen en eten. Ik was voor een week in Nederland te vinden dus ik had het een en ander mee kunnen nemen. Verder zijn we op bezoek geweest bij verschillende winkels in Lillehammer met Nederlandse eigenaren. Super lief dat ze ons wilden helpen want hierdoor hadden we Friese doorlopers, Nijntje, klompen, Jip en Janneke en een boek over Sinterklaas die we mochten gebruiken. De Nederlanders staan op school bekend als het land dat altijd de meeste en raarste spullen meenemen en daardoor hadden we al snel twee tafels vol staan. Er was ontbijtkoek gebakken zodat we ook konden koekhappen, dit viel erg goed in de smaak bij de overige aanwezigen en wij konden genieten van het leedvermaak. Aan het einde bleek dus dat na het tellen van de stemmen Nederland en Japan op een gedeelde eerste plek stonden. Super tof dat we iedereen zo enthousiast hebben kunnen krijgen over Nederland.
Op 12 mei werd er een tweede uitje voor de internationals georganiseerd. Dit keer was dat kanoën in Bjorneroa. Echt een aanrader als je in de buurt bent, de natuur is zo mooi daar. Midden op het meer is het gewoon helemaal stil en je bent omringt door bergen, water en bossen. Na wederom een lange busrit kwamen we aan bij het meer waar de kano's al klaar lagen. Toen na een beetje moeite iedereen in een kano zat en in het water lag konden we vertrekken. Niet iedereen ging even snel dus na een uurtje hielden we even pauze om weer bij elkaar te komen. Na nog een uurtje denk ik kwamen we aan bij het eiland waar we even zouden blijven en waar we een grilling hadden. Typisch Noors, er waren roosters en worstjes meegenomen. Het maken van het vuur duurde even omdat het moeilijk was om droge takjes te kunnen vinden aangezien het de dagen ervoor had geregend. Gelukkig lukte het uiteindelijk wel en heeft iedereen kunnen eten. Op de terugweg lagen we een beetje achter en kwamen we midden op het meer vast te zitten op een rots onderwater. Lekker handig ook want we lagen met de hele kano op de rots en kwamen er ook niet meer vanaf. Gelukkig was er nog een kano achter ons die kon helpen want ik zag het gebeuren dat we om zouden slaan of dat iemand eruit moest om ons te kunnen duwen. Klein detail, de tas met droge kleding en handdoek zat nog achter op mijn rug aangezien ik deze nergens had kunnen laten. Dus ik zag het al gebeuren dat ik daarna met natte kleding terug naar huis moest in de bus. Maar gelukkig hebben we de kust, droog en warm gehaald en konden we beginnen aan de terugweg naar Lillehammer. Het is zelfs in de bus nooit saai om naar buiten te kijken. Noorwegen is echt een land met bochten op de bergen, en je weet nooit wat je achter de volgende bocht vind. Zo kun je van sneeuw ineens in een volledig groen landschap terecht komen. Daarnaast een bus vol met gezellige mensen is nooit saai natuurlijk.
Op 17 mei wordt hier de nationale feestdag gevierd. Deze dag staat ook wel bekend als de dag dat Noren lachen. Nee even zonder gekheid, op de 17e van mei wordt gevierd dat Noorwegen onafhankelijk werd van Zweden en Denemarken. Dit jaar was het dus de 203e verjaardag van Noorwegen. We werden daarom ook constant aangesproken op straat met "Gratulerer med dagen" wat gefeliciteerd met je verjaardag betekend. 's Morgens werden we in het stadscentrum verwacht waar we bij de optocht gingen kijken. Bij de optocht lopen alle scholen uit de stad mee en de kinderen zingen en er zijn drumbands. Iedereen gaat gekleed in traditionele pakken en jurken. De Noren beginnen 's ochtends al met het softijs en de hotdogs op tijdstippen dat je er eigenlijk nog niet aan wil denken. Het is een echte familiedag en om ons een beetje hetzelfde idee te geven werd er door school een barbecue georganiseerd in de tuin van een van de Noorse studentes. Tussendoor ben ik nog een aantal uurtjes thuis geweest om nog te studeren aangezien ik twee dagen daarna een vrij belangrijk tentamen had. De barbecue was heel gezellig en het was daarnaast ook de laatste keer dat ik veel mensen heb kunnen zien. Iedereen was daarna druk met zijn tentamens en het is heel lastig om bij te houden wanneer iedereen zou vertrekken uit Noorwegen.
Op de zaterdag hebben we een afscheidshike gemaakt naar de top van Balbergskampen, de hoogste berg in de stad. Dit omdat een van de "Storhove familie" op zondag weg zou gaan en we nog een laatste keer met z'n allen iets wilden doen. We hadden 's ochtends al afgesproken om te vertrekken want het zou even duren voordat we boven zouden zijn. Dit klopte ook want het omhoog klimmen was ook zeker niet makkelijk. Er werden ook redelijk wat grapjes gemaakt over het feit dat ik Nederlands was en dus helemaal niet gewend was aan bergen van dit kaliber. En wat deden mijn benen pijn tijdens het klimmen, maar die pijn was ik helemaal vergeten toen we op de top aankwamen. Wat een prachtig uitzicht! We hebben netjes onze namen in het boekje op de top geschreven en daar wat gegeten. De terugweg had niet echt een normaal pad waardoor we uiteindelijk door een klein beekje naar beneden aan het lopen waren. Ik was op dat moment wel erg blij met mijn wandelschoenen aangezien mijn voeten wel droog bleven. Onderaan de berg vond de rest een slang, daar was ik wat minder blij mee, maar gelukkig was dit aan het einde van de hike want ik weet niet of ik door was gegaan als ze hem aan het begin hadden gevonden. Ik had het wel heel gaaf gevonden om een eland van dichtbij te kunnen zien. We hebben wel elandpoep gevonden op de berg maar helaas geen exemplaar kunnen zien.. Maar nu ik het bedenk is het misschien ook wel beter om ze niet tegen te komen terwijl je aan het wandelen bent,, ze zijn nogal groot.
Ondertussen ben ik aan het wachten op mijn cijfers. Ik heb 3 examens gemaakt in de afgelopen weken. Ik was vooral zenuwachtig voor de eerste, Nature- and eco based tourism, omdat ik nog niet helemaal door had hoe toetsen maken hier op school ging. De sfeer tijdens het maken van toetsen is hier veel relaxter dan in Nederland. Je hebt tussen de 3-6 uur de tijd om toetsen te maken met niet zo heel veel vragen. Je mag tussendoor gewoon naar de wc of even een frisse neus halen.. Dit natuurlijk wel alleen en met een surveillant erbij zodat er niet over de toets gesproken wordt. De surveillant van afgelopen week was zelfs verbaasd dat wij geen eten mee hadden genomen het lokaal in omdat dit ook heel normaal blijkt te zijn. Zoals je misschien al hoort was het voor al voor de Duitse en Nederlandse studenten een grote schok omdat we gewend zijn dat het veel strenger is. Het enige wat ik heel vervelend vind, is dat je hier zoveel mogelijk moet opschrijven bij elke vraag, vragen waar bij staat dat 4 pagina's over het onderwerp schrijven niet raar is enzo, in Nederland wordt je vooral getraind om zo compact mogelijk te antwoorden.
En dan ben je opeens weer thuis, 4 onwijs toffe maanden gehad en alles afgesloten met een gave reis door Noorwegen. Ik moet zeggen dat het wel even wennen was om weer in Nederland te zijn. Het normale leven begint weer, en opeens "moet" ik weer dingen waar ik eigenlijk nog even geen zin in heb. Ze noemen dat een reversed cultureshock, want in die 4 maanden in Noorwegen heb ik daar mijn leventje opgebouwd, lieve vrienden ontmoet en bijna de hele tijd Engels gesproken. En dat is nu opeens weg. Weer terug naar de Nederlandse gebruiken in plaats van de "normaliteit" van daar. Want als je omgaat met verschillende culturen als een familie neem je elkaars gebruiken over. Daarnaast moet ik nu vaak lachen omdat ik even niet op het Nederlandse woord kan komen, of dat ik opeens over ga in het Engels omdat ik de dingen die ik vertel in het Engels heb beleefd. Toch vind ik het ook wel lekker om even thuis te zijn, even rust na alle drukte van de afgelopen periode. Rustig aan doen en weer even wennen.
Voorlopig dus even mijn laatste blog. Ik hoop dat jullie mijn blogs leuk vonden, ik heb ze met plezier geschreven. Vanavond moet ik mij inschrijven voor de specialisatie die ik volgend jaar wil gaan doen op school. Dit wordt hoogstwaarschijnlijk Destination Development, en ik heb super veel zin om hiermee te beginnen in september. Als ik daarmee klaar ben mag ik als alles goed gelopen is beginnen met mijn afstudeerscriptie. Super spannend, maar ik heb heel veel zin om aan een nieuw avontuur te beginnen. Maar nu eerst, genieten van de zomervakantie waarin ik ga werken in Frankrijk. Mijn buitenlandavontuur voor dit jaar is nog niet over! Noorwegen ik heb van je genoten en ik ga zeker snel terugkomen!
I did it! Mijn semester in het buitenland zit erop. Ondertussen ben ik een weekje thuis. Op de 24e ben ik al vanuit Lillehammer vertrokken om nog een week met mijn ouders door Noorwegen heen te reizen. Dit was onwijs gaaf, we reden eerst vanuit Lillehammer naar Bergen, een weg van 400 kilometer. In Nederland zou je hier zo'n 4 uurtjes over doen, in Noorwegen is dit al snel 8 uur door de bergwegen, snelheidslimieten en ferries die je moet nemen. Maar wat een awesome uitzicht heb ik gehad vanuit de auto. Hierna zijn we een aantal dagen in Bergen geweest, hebben we de fjorden vanaf een boot gezien, het visserijmuseum, de Fløibanen en heb ik nog een avond en middag een aantal vrienden van school kunnen zien.
Na Bergen hebben we weer een hele dag gereden om de richting van Oslo op te gaan. We zijn uiteindelijk in Skien terecht gekomen, een klein stadje in het Zuiden van Noorwegen. Omdat de route ons zo'n 12 uur rond liet rijden waren we ook echt gebroken toen we hier aankwamen. De dag daarna zijn we het stadje even in geweest. Het was mooi maar niet heel erg bijzonder. Ik vond het vooral ook heel leuk om mama te kunnen laten zien waar ik de afgelopen maanden heb gewoond zodat zij ook een beeld had bij de verhalen die ik heb verteld. Papa was eind maart al samen met Mitchel op bezoek geweest. Op de 31e was het dan wel tijd om Noorwegen te verlaten.. Dit vond ik even erg moeilijk, maar ik kijk vooral terug op een geweldige tijd daar.
De laatste maand was erg druk maar ook heel erg leuk. Hieronder daar wat meer over.
Op zaterdag 6 mei werd de trip naar Oslo georganiseerd. We zijn om 8 uur met een grote groep studenten richting Oslo vertrokken. De busreis duurde al 2.5 uur maar was super gezellig met iedereen. We werden eerst bij Holmenkollen, de skischans- en biathlon arena van Oslo afgezet waar we wat informatie kregen. Na Holmenkollen werden we in het Vigelandspark in Oslo afgezet, een groot park dat bekend staat om de anatomisch correcte beelden die erin staan. Na een half uurtje rondgedwaald te hebben vertrok de bus weer die ons afzette voor het Nobelprijsgebouw aan de pier van de stad. Ook hier hadden we even wat tijd voor onszelf om voor lunch te zorgen. Het was prachtig weer, de eerste dag dat ik in korte mouwen heb kunnen lopen, en buiten eten was daarom ook zeker geen straf. De dag verder was heel relaxed, naar het fort gewandeld, het koninklijk paleis bezocht en de rest van de middag in het park doorgebracht midden in het stadscentrum met een ijsje. Aan het einde van de dag, net voordat de bus weer vertrok naar Lillehammer hebben we het dak van het operahuis nog beklommen wat een onwijs mooi uitzicht geeft over het water en de stad.
Alsof we op zaterdag nog niet genoeg gelopen hadden besloten we op zondag met een aantal klasgenoten een hike te maken in Lillehammer. 's Ochtends had ik eerst een meeting met mijn projectgroep voor Snowbusiness op school.. Fijn maar op zondag rijden er 's ochtends geen bussen dus liep ik eerst de 3 kilometer maar naar school. Na de meeting pakten we gezamenlijk de bus richting het Olympisch park waar we wederom zo gek waren om de skischans te beklimmen. 936 treden weer omhoog, maar het uitzicht verveeld gewoon niet. Voor de verandering gingen we nu niet weer naar beneden via de trap maar zijn we achter de schans het bos in gelopen waarbij we een beetje verdwaald raakten maar uiteindelijk wel de waterval hebben kunnen vinden. Deze hebben we gevolgd naar beneden. Het plan was om 2 uurtjes te hiken, uiteindelijk heeft het zo'n 4,5 uur geduurd en was ik rond 20 uur pas weer thuis. Dat is het leuke aan studeren met fotogekken, zij maken zoveel foto's dat alles langer duurt, maar dat je zelf bijna geen foto's meer hoeft te maken. Ook heel voordelig aangezien mijn telefoon constant vol is, door de andere foto's die erop staan.
Zoals elk jaar het gebruik is werd op 9 mei de international day gevierd op school. Dit betekend dat alle landen waar op dat moment internationale studenten vandaan komen worden gepresenteerd aan de Noorse studenten. Hierdoor veranderd de Glassgarden (grote hal in de school) in een markt waar alle landen te vinden zijn met traditionele gerechten en gebruiken om zoveel mogelijk Noorse studenten enthousiast te maken over het exchange programma tussen de scholen. Nederland was dit jaar ook van de partij en spoiler alert we wonnen ook nog eens de eerste prijs. In de weken daarvoor zijn we op zoek geweest naar typisch Nederlandse voorwerpen en eten. Ik was voor een week in Nederland te vinden dus ik had het een en ander mee kunnen nemen. Verder zijn we op bezoek geweest bij verschillende winkels in Lillehammer met Nederlandse eigenaren. Super lief dat ze ons wilden helpen want hierdoor hadden we Friese doorlopers, Nijntje, klompen, Jip en Janneke en een boek over Sinterklaas die we mochten gebruiken. De Nederlanders staan op school bekend als het land dat altijd de meeste en raarste spullen meenemen en daardoor hadden we al snel twee tafels vol staan. Er was ontbijtkoek gebakken zodat we ook konden koekhappen, dit viel erg goed in de smaak bij de overige aanwezigen en wij konden genieten van het leedvermaak. Aan het einde bleek dus dat na het tellen van de stemmen Nederland en Japan op een gedeelde eerste plek stonden. Super tof dat we iedereen zo enthousiast hebben kunnen krijgen over Nederland.
Op 12 mei werd er een tweede uitje voor de internationals georganiseerd. Dit keer was dat kanoën in Bjorneroa. Echt een aanrader als je in de buurt bent, de natuur is zo mooi daar. Midden op het meer is het gewoon helemaal stil en je bent omringt door bergen, water en bossen. Na wederom een lange busrit kwamen we aan bij het meer waar de kano's al klaar lagen. Toen na een beetje moeite iedereen in een kano zat en in het water lag konden we vertrekken. Niet iedereen ging even snel dus na een uurtje hielden we even pauze om weer bij elkaar te komen. Na nog een uurtje denk ik kwamen we aan bij het eiland waar we even zouden blijven en waar we een grilling hadden. Typisch Noors, er waren roosters en worstjes meegenomen. Het maken van het vuur duurde even omdat het moeilijk was om droge takjes te kunnen vinden aangezien het de dagen ervoor had geregend. Gelukkig lukte het uiteindelijk wel en heeft iedereen kunnen eten. Op de terugweg lagen we een beetje achter en kwamen we midden op het meer vast te zitten op een rots onderwater. Lekker handig ook want we lagen met de hele kano op de rots en kwamen er ook niet meer vanaf. Gelukkig was er nog een kano achter ons die kon helpen want ik zag het gebeuren dat we om zouden slaan of dat iemand eruit moest om ons te kunnen duwen. Klein detail, de tas met droge kleding en handdoek zat nog achter op mijn rug aangezien ik deze nergens had kunnen laten. Dus ik zag het al gebeuren dat ik daarna met natte kleding terug naar huis moest in de bus. Maar gelukkig hebben we de kust, droog en warm gehaald en konden we beginnen aan de terugweg naar Lillehammer. Het is zelfs in de bus nooit saai om naar buiten te kijken. Noorwegen is echt een land met bochten op de bergen, en je weet nooit wat je achter de volgende bocht vind. Zo kun je van sneeuw ineens in een volledig groen landschap terecht komen. Daarnaast een bus vol met gezellige mensen is nooit saai natuurlijk.
Op 17 mei wordt hier de nationale feestdag gevierd. Deze dag staat ook wel bekend als de dag dat Noren lachen. Nee even zonder gekheid, op de 17e van mei wordt gevierd dat Noorwegen onafhankelijk werd van Zweden en Denemarken. Dit jaar was het dus de 203e verjaardag van Noorwegen. We werden daarom ook constant aangesproken op straat met "Gratulerer med dagen" wat gefeliciteerd met je verjaardag betekend. 's Morgens werden we in het stadscentrum verwacht waar we bij de optocht gingen kijken. Bij de optocht lopen alle scholen uit de stad mee en de kinderen zingen en er zijn drumbands. Iedereen gaat gekleed in traditionele pakken en jurken. De Noren beginnen 's ochtends al met het softijs en de hotdogs op tijdstippen dat je er eigenlijk nog niet aan wil denken. Het is een echte familiedag en om ons een beetje hetzelfde idee te geven werd er door school een barbecue georganiseerd in de tuin van een van de Noorse studentes. Tussendoor ben ik nog een aantal uurtjes thuis geweest om nog te studeren aangezien ik twee dagen daarna een vrij belangrijk tentamen had. De barbecue was heel gezellig en het was daarnaast ook de laatste keer dat ik veel mensen heb kunnen zien. Iedereen was daarna druk met zijn tentamens en het is heel lastig om bij te houden wanneer iedereen zou vertrekken uit Noorwegen.
Op de zaterdag hebben we een afscheidshike gemaakt naar de top van Balbergskampen, de hoogste berg in de stad. Dit omdat een van de "Storhove familie" op zondag weg zou gaan en we nog een laatste keer met z'n allen iets wilden doen. We hadden 's ochtends al afgesproken om te vertrekken want het zou even duren voordat we boven zouden zijn. Dit klopte ook want het omhoog klimmen was ook zeker niet makkelijk. Er werden ook redelijk wat grapjes gemaakt over het feit dat ik Nederlands was en dus helemaal niet gewend was aan bergen van dit kaliber. En wat deden mijn benen pijn tijdens het klimmen, maar die pijn was ik helemaal vergeten toen we op de top aankwamen. Wat een prachtig uitzicht! We hebben netjes onze namen in het boekje op de top geschreven en daar wat gegeten. De terugweg had niet echt een normaal pad waardoor we uiteindelijk door een klein beekje naar beneden aan het lopen waren. Ik was op dat moment wel erg blij met mijn wandelschoenen aangezien mijn voeten wel droog bleven. Onderaan de berg vond de rest een slang, daar was ik wat minder blij mee, maar gelukkig was dit aan het einde van de hike want ik weet niet of ik door was gegaan als ze hem aan het begin hadden gevonden. Ik had het wel heel gaaf gevonden om een eland van dichtbij te kunnen zien. We hebben wel elandpoep gevonden op de berg maar helaas geen exemplaar kunnen zien.. Maar nu ik het bedenk is het misschien ook wel beter om ze niet tegen te komen terwijl je aan het wandelen bent,, ze zijn nogal groot.
Ondertussen ben ik aan het wachten op mijn cijfers. Ik heb 3 examens gemaakt in de afgelopen weken. Ik was vooral zenuwachtig voor de eerste, Nature- and eco based tourism, omdat ik nog niet helemaal door had hoe toetsen maken hier op school ging. De sfeer tijdens het maken van toetsen is hier veel relaxter dan in Nederland. Je hebt tussen de 3-6 uur de tijd om toetsen te maken met niet zo heel veel vragen. Je mag tussendoor gewoon naar de wc of even een frisse neus halen.. Dit natuurlijk wel alleen en met een surveillant erbij zodat er niet over de toets gesproken wordt. De surveillant van afgelopen week was zelfs verbaasd dat wij geen eten mee hadden genomen het lokaal in omdat dit ook heel normaal blijkt te zijn. Zoals je misschien al hoort was het voor al voor de Duitse en Nederlandse studenten een grote schok omdat we gewend zijn dat het veel strenger is. Het enige wat ik heel vervelend vind, is dat je hier zoveel mogelijk moet opschrijven bij elke vraag, vragen waar bij staat dat 4 pagina's over het onderwerp schrijven niet raar is enzo, in Nederland wordt je vooral getraind om zo compact mogelijk te antwoorden.
En dan ben je opeens weer thuis, 4 onwijs toffe maanden gehad en alles afgesloten met een gave reis door Noorwegen. Ik moet zeggen dat het wel even wennen was om weer in Nederland te zijn. Het normale leven begint weer, en opeens "moet" ik weer dingen waar ik eigenlijk nog even geen zin in heb. Ze noemen dat een reversed cultureshock, want in die 4 maanden in Noorwegen heb ik daar mijn leventje opgebouwd, lieve vrienden ontmoet en bijna de hele tijd Engels gesproken. En dat is nu opeens weg. Weer terug naar de Nederlandse gebruiken in plaats van de "normaliteit" van daar. Want als je omgaat met verschillende culturen als een familie neem je elkaars gebruiken over. Daarnaast moet ik nu vaak lachen omdat ik even niet op het Nederlandse woord kan komen, of dat ik opeens over ga in het Engels omdat ik de dingen die ik vertel in het Engels heb beleefd. Toch vind ik het ook wel lekker om even thuis te zijn, even rust na alle drukte van de afgelopen periode. Rustig aan doen en weer even wennen.
Voorlopig dus even mijn laatste blog. Ik hoop dat jullie mijn blogs leuk vonden, ik heb ze met plezier geschreven. Vanavond moet ik mij inschrijven voor de specialisatie die ik volgend jaar wil gaan doen op school. Dit wordt hoogstwaarschijnlijk Destination Development, en ik heb super veel zin om hiermee te beginnen in september. Als ik daarmee klaar ben mag ik als alles goed gelopen is beginnen met mijn afstudeerscriptie. Super spannend, maar ik heb heel veel zin om aan een nieuw avontuur te beginnen. Maar nu eerst, genieten van de zomervakantie waarin ik ga werken in Frankrijk. Mijn buitenlandavontuur voor dit jaar is nog niet over! Noorwegen ik heb van je genoten en ik ga zeker snel terugkomen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
